Aşk’a Dair
Güneş duruyor
Ve dünya dönüyor
Dünya döndükçe benim devrim geçiyor
Yaşıyorum ve yaşlanıyorum
Yaşadığım hayatın her bir yanına saçılmış duygularım
Kendimi kırılmış ve etrafa saçılmış cam parçaları gibi hissediyorum
Binlerce hatta milyonlarca parçam var
Sayamıyorum bile
Bu parçaların içinde sayısız güzellikler ve sayısız iğrençlikler var
Güzel olanlar kendini belli ediyor
Sanki ay ışığındaymış gibi parıldıyor
Acı anılarımın saklandığı parçaların üzerinde kan var
Ve korkular
Duygular
Ve aşk
Kalbimi birine vermişim
Sanki hayatımı ona adamışım
Nice acılar çekmişim onun adına
Nice mutluluklara imza atmışım
Gün ışığının altında parlayan altın sarısı parçalar
Hiç acıyla mutluluk bir olurmu?
Olur tabi neden olmasın
İnsan bir çift göze aşık olup
Ruhu bedeninden kopup
O gözlerin sahibinin yanındayken mutluluk duyup
Ona dokunamamanın acısını yaşıyamazmı?
Bazen varlığımdan endişe ediyorum
Ama acılarım benim yaşadığımı gösteriyor
Eğer halen daha acı çekiyorsam
Bu dünyadaki varlığımdan kaynaklanıyordur
Ve ben orda bir yerlerde varsam
Faruk KAKŞİ
Category: Şiirler
